Ekspert Barbara Mierzejewska o roli rodziny w życiu każdego dziecka.

 O autorce:

Barbara Mierzejewska Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku Administracja, specjalność samorząd terytorialny i rozwój lokalny, absolwentka studiów podyplomowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, specjalność: organizacja i zarządzanie oświatą. Absolwentka studiów podyplomowych Akademia Przywództwa Liderów Oświaty. Ukończyła Kurs dla kandydatów na członków Rad Nadzorczych w Spółkach Skarbu Państwa. Przez  31 zarządzała z wielkimi sukcesami Żłobkiem Miejskim Motylkowy Świat w Legionowie.  Realizuje wiele projektów służących rozwojowi dzieci i udoskonalania placówek, w której przebywają. Na przestrzeni wielu lat organizowała liczne akcje charytatywne na rzecz dzieci niepełnosprawnych. Inicjowała wraz ze społecznością żłobkową Akcję Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę. Prowadzi Grupę Otwarte Serca, która działa społecznie i charytatywnie. W maju 2016 r. Rzecznik Praw Dziecka w uznaniu szczególnych osiągnięć w dziedzinie ochrony praw dziecka nadał jej Odznakę Honorową za zasługi dla ochrony praw dziecka. W lutym 2019 r. otrzymała tytuł Przyjaciel Osób Niepełnosprawnych, przyznany przez Kapitułę Powiatowego Konkursu Przyjaciel Osób Niepełnosprawnych. W listopadzie 2019 r. z okazji 100-lecia nadania nazwy Legionowo, znalazła się wśród 100 zasłużonych i otrzymała medal za zasługi dla miasta Legionowo w kategorii oświaty, kultury i sportu. W grudniu 2019 r. otrzymała tytuł Pracownik Odpowiedzialny Społecznie przyznany przez Kapitułę Powiatowego Konkursu Instytucja Odpowiedzialna Społecznie, Pracownik Odpowiedzialny Społecznie. We wrześniu 2020 r. otrzymała tytuł OSOBOWOŚĆ, przyznany przez I Ogólnopolskie Stowarzyszenie Publicznych i Niepublicznych Żłobków i Klubów Dziecięcych. W styczniu 2021 r. otrzymała tytuł Zasłużona dla Miasta Legionowo, przyznany przez Prezydenta Miasta Legionowo. Od wielu lat współpracuje z Fundacją „Promień Słońca” przy Powiatowym Zespole Szkół i Placówek Specjalnych w Legionowie, a od marca 2021 roku jest członkiem Rady Fundacji. Również od marca 2021 roku współpracuje z I Ogólnopolskim Stowarzyszeniem Publicznych i Niepublicznych Żłobków i Klubów Dziecięcych pełniąc funkcję Doradcy Zarządu Stowarzyszenia.

 

Fundacja „Promień Słońca” w której pełnię funkcję członka Rady Fundacji zajmuje się dziećmi, młodzieżą z niepełnosprawnościami i wspieraniem ich rodzin. Głównym celem Fundacji jest praca na rzecz osób z niepełnosprawnością intelektualną, poprzez wspieranie rozwoju dzieci i młodzieży oraz działania mające na celu wyrównanie ich szans w otaczającym świecie. Działania Fundacji zapobiegają wykluczaniu społecznemu, włączają zagrożonych wykluczeniem w nurt życia społecznego, a także wspierają nie tylko podopiecznych fundacji, ale także ich rodziny.Fundacja stara się zapewnić swoim podopiecznym najlepsze warunki do rozwoju.
Fundacja dba również o rozwój artystyczny swoich podopiecznych. Wspierane są więc działania warsztatów witrażu, mozaiki i malarstwa. Dzięki temu całe środowisko oraz  rodziny, opiekunowie mają możliwość uczestniczyć w eventach związanych z wystawami i prezentowaniem różnych form twórczości. Ponieważ nic nie zadziałoby się bez wsparcia, w działania Fundacji włączane są rodziny podopiecznych, dzięki temu podjęto szereg działań integrujących społeczność lokalną wokół idei wspierania osób niepełnosprawnych.Praca na rzecz dzieci i rodziny jest moją życiową pasją. Dlaczego? O tym jak ważne są rodziny, ich błogosławiony wpływ na życie każdego z nas pragnę przedstawić w swoim artykule pt. Rodzina.

 

Rodzina to dar i zadanie, nadzieja ludzkości.

Rodzina odgrywa ogromną rolę w życiu człowieka i jest uznawana za element jej rozwoju. Powinna być źródłem wzajemnej miłości, szacunku i solidarności. Mama i tata to wielkie słowa, które są synonimem miłości, dobra, ciepła rodzinnego i szczęścia. Mama i tata to pierwsze słowa każdego dziecka. Dla małego dziecka rodzice to najważniejsze osoby w jego życiu, należy więc dbać, troszczyć się i pielęgnować więź między dzieckiem a rodzicem. Rodzina jest fundamentem życia społecznego oraz najwyższym dobrem, determinującym rozwój każdego społeczeństwa. Rodzina jest również źródłem poczucia spełnienia, bezpieczeństwa i szczęścia. Dziecko jest całkowicie zależne od osób dorosłych, których odpowiedzialność lub jej brak determinuje jego życie. Wychowanie jest procesem, w którym człowiek odkrywa, że jest ktoś, kto w niego wierzy, ktoś go docenia i chce mu wskazywać wyższą poprzeczkę, do której może dążyć. Osiąganie wyznaczonych celów wymaga jednak zawsze trudu, wyrzeczenia i wiary w siebie. Każdy człowiek niezależnie od wieku potrzebuje miłości. Miłość daje nam bowiem poczucie bezpieczeństwa, spokój i komfort psychiczny. Dlatego też uczucie to jest tak szczególnie ważne w życiu młodego człowieka. Daje bowiem dziecku beztroskę i możliwość prawidłowego kształtowania swojej osobowości. Miejscem, które powinno dostarczać dzieciom tego uczucia jest dom. To właśnie w rodzinnym gronie spędzają pierwsze lata swojego życia. Tutaj kształtuje się ich osobowość, ich spojrzenie na świat, dlatego tak ważne są relacje, jakie panują pomiędzy bliskimi im osobami.
I właśnie dlatego najważniejszym uczuciem łączącym rodzinę powinna być miłość. To właśnie ta miłość domowego ogniska daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa i sprawia, że dom rodzinny staje się miejscem do którego zawsze niezależnie od wieku pragniemy powrócić. Tutaj bowiem zgromadzone są nasze najpiękniejsze wspomnienia, tutaj znajdują się najbliższe naszemu sercu osoby. Osoby, które tworzą naszą rodzinę. Dzieci łączy z członkami rodziny nie tylko pokrewieństwo i miłość ale także poczucie więzi, wspólne tradycje i przeżycia jak również klimat, który tworzy każdy jej członek. I to właśnie te wszystkie uczucia i relacje wiążące ze sobą te bliskie osoby tworzą prawdziwy dom. Dom, który odgrywa szczególną rolę w życiu każdego człowieka. To tutaj kształtują się ich postawy i ich stosunek do świata wartości. To właśnie tutaj uczą się jak dokonywać właściwych wyborów i racjonalnie działać. Dzieciństwo pełne miłości pozwala przeżyć szczęśliwie życie. To miłość daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa i sprawia, że dom staje się oazą spokoju. A tylko w takim domu mogą nabyć najbardziej wartościową wiedzę, która będzie ich kierować w dorosłym życiu. Dom to bowiem rodzina, dzieciństwo, miłość, bezpieczeństwo, to część naszego życia. Cząstkę tego miejsca będą dzieci nieść ze sobą przez całe życie. Dlatego każdy rodzic, każda osoba wychowująca młodego człowieka powinna pamiętać, że dziecko jest najlepszym obserwatorem, że niejednokrotnie dostrzega ono to co dla dorosłej osoby może wydawać się niedostrzegalne. Dlatego w każdym momencie, w każdej sytuacji należy dawać mu właściwy przykład. Bowiem to właśnie te codzienne sytuacje często tak niepozorne, że aż niezauważalne uczą najwięcej. Kształtują młodą postać i dostarczają jej ogromnej wiedzy. Wiedzy wyjątkowej i niepowtarzalnej, wiedzy, której nikt, nigdy nie zdoła jej już przekazać. Dlatego właśnie rola domu, rola rodziny jest tak szczególna i drogocenna. Kształtuje ona bowiem w nas to co w życiu najważniejsze. Charakter, osobowość, poczucie własnej wartości. Ukazuje nam jak kochać, szanować i poznawać świat i wyraziście wpływa na nasze dorosłe życie. Jest to wiedza, której nie przekaże nam żaden inny człowiek i której nie dostarczą nam żadne książki. Nikt nie jest bowiem w stanie zastąpić nam domu, rodziny i prawdziwego beztroskiego dzieciństwa.

Dom jest najważniejszą, podstawową strukturą naszego życia.

Dom rodzinny jest miejscem, w którym szczęście człowieka ma szansę rozwijać się najpełniej. W domu rodzinnym wierna miłość sprawia, że ludzie pozbywają się osamotnienia i mogą żyć dla innych. Dom rodzinny to miejsce przekazywania najważniejszych wartości, które wyznaczają kierunki naszemu życiu. Miłość, z którą spotykamy się w domu, to nie tylko wzajemna miłość małżonków, ale także miłość rodziców do dzieci, dzieci do rodziców, to także miłość, jaka nas łączy ze starszymi członkami rodziny, babciami i dziadkami. Dzięki mądrości, jaką zdobyli w ciągu długich lat życia małżeńskiego, są oni dla swoich dzieci oparciem, a dla wnuków punktem odniesienia i świadectwem trwałości rodziny. Dialog i bliska więź między pokoleniami to ważne aspekty życia rodzinnego. Te wszystkie rodzaje miłości są potrzebne, by człowiek szczęśliwie żył, czyli by umiał kochać. Dom to miejsce, gdzie człowiekowi zaszczepiane są wartości i cała tradycja, która pozwala nam orientować się wśród tych wszystkich propozycji, jakimi wabi nas świat. Relacje z rodziną i ognisko domowe są tym, na czym budujemy nasze pomysły i otaczający nas świat. Nasz własny dom powinien być zbudowany na solidnych fundamentach. Jeśli zostaniemy pozbawieni takich fundamentów, będziemy szukać ich gdzie indziej. Funkcje społeczne rodziny mają olbrzymie znaczenie w każdym społeczeństwie. Wiążą ją z całokształtem zjawisk i procesów zachodzących w społeczeństwie globalnym. Dziś, w dobie szybkiego rozwoju techniki i środków masowego przekazu rodzina musi szybko zmieniać swoje funkcje i przystosowywać się do zmieniających się warunków technicznych, ekonomicznych i społeczno-politycznych. Rodzina zawsze będzie wyznaczać zachowania swoich członków, jeśli więź społeczna istniejąca w niej będzie silna. Na przestrzeni wielu lat współpracy z RODZINĄ widoczne są dla mnie ogromne zmiany w obrębie RODZINY.

 Rodzina dostarcza schronienia, żywi oraz wspiera.

Musimy spojrzeć na więzi w rodzinie jak na żywy organizm, który ewoluuje wraz z czasem. Jednak w większości przypadków bardziej zdefiniowane wzory relacji nie zmieniają się, tylko umacniają.Ojciec, który łagodzi płacz dziecka, buja je w wózku, zmienia mu pieluchy i uczy je pierwszych słów nie „pomaga” matce. Taki ojciec wykonuje najwspanialszą i najodpowiedzialniejszą rolę swojego życia: ojcostwo. Ojciec pełni rolę równie istotną jak rola matki. Niemniej jednak jest oczywiste, że pierwsze więzi wykształcone u noworodka w ciągu pierwszych kilku miesięcy jego życia skupiają się na matce. Jednakże współcześnie nie obserwuje się już wizerunku ojca, który skupia się na władzy i utrzymaniu rodziny.  Nastąpiły rzeczywiste zmiany w naszym społeczeństwiePowód jest taki, że dziś ojciec nie „pomaga”. Nie jest kimś, kto przychodzi po domu i od czasu do czasu bierze na swoje barki część obowiązków żony. Ojciec to ktoś, kto wie, jak być obecnym, ktoś, kto kocha, dba i przyjmuje odpowiedzialność za to, co nadaje sens jego życiu: rodzinę. Niektórzy ojcowie po prostu nie wiedzą, jak być obecnym. Są toksyczne matki i wspaniali ojcowie, którzy samodzielnie wychowują swoje dzieci. Są też niezwykłe matki, które po opuszczeniu przez partnerów, podnoszą się i wspaniale same wychowują swoje dziecko, a niejednokrotnie dzieci. Wychowanie dziecka to wielkie wyzwanie, na które niektórzy z rodziców po prostu nie są przygotowani, podczas gdy dla wielu innych jest to najbardziej wzbogacające wyzwanie w całym życiu.

Najważniejsze role życia.

Ojciec i matka wzajemnie sobie pomagają i dzielą się odpowiedzialnością. Osiąganie porozumienia, bycie sojusznikami i przyjęcie do świadomości, że dbanie o dzieci to odpowiedzialność obojga rodziców, a nie tylko jednego z nich. Taka relacja pomaga zachować harmonię w domu. Takie środowisko sprzyja dorastaniu szczęśliwego dziecka, które ma jasny przykład do naśladowania. Każda rodzina podejmuje we własnym domu trud utrzymania rodziny, wychowania dzieci, niejednokrotnie dziecka z niepełnosprawnością. Troska państwa o rodzinę niesie dobrą zmianę. Uwrażliwia społeczeństwo na potrzeby rodzin. Dobrą zmianą na rzecz rodziny, jest wielka troska o dziecko do lat 3 oraz zapewnienie opieki tym dzieciom podczas pracy ich rodziców. Wspaniałą rolę pełnią żłobki, w których pracuje wykwalifikowany personel. Okres między urodzeniem, a 3 rokiem życia jest zasadniczy dla tworzenia się zdrowej i silnej osobowości oraz determinuje postawę dziecka wobec otaczającego je świata w całym jego późniejszym życiu. Jakże ważne jest to, kto sprawuje opiekę nad małym dzieckiem. Kto pochyla się nad dużymi problemami małych dzieci, kto je wspiera i dobrze rozumie. Jakość relacji między opiekunem a dzieckiem ma decydujące znaczenie dla zapewnienia dziecku pozytywnych doświadczeń i optymalnego rozwoju. Wszyscy dorośli (rodzice i opiekunowie) powinni umieć współpracować dla dobra dziecka. Matki, które kontynuują karierę zawodową i walczą o to, aby mieć miejsce w społeczeństwie nie są złymi matkami. Nie zaniedbują swoich dzieci. Wypełniają swoje obowiązki z miłością i troską o nie. Z drugiej strony ojcowie, którzy karmią dzieci z butelki i szukają domowych sposobów na ból brzuszka, którzy codziennie wychodzą do sklepu po zakupy i kąpią swoje dzieci nie „pomagają”. Każdy z nich doskonale wypełnia swoją rolę jako ojciec. Prawidłowy system rodziny stwarza możliwość rozwoju każdego członka rodziny, zaspokaja potrzeby emocjonalne, zachowuje właściwą równowagę pomiędzy zależnością i autonomią, a prawidłowo funkcjonująca rodzina jest wspólnotą miłości i solidarności, przekazującą wartości kulturowe, etyczne, społeczne, duchowe, religijne, konieczne dla rozwoju człowieka. Najważniejszą rolę w tym procesie odgrywają rodzice. Oni stają się wzorem, modelem zachowań dla swoich dzieci. Żyjemy w świecie, który czasem bywa trudny i bolesny. Świat dziecka powinien być szczęśliwy i beztroski. Świat każdego dziecka. Dzieci nie powinny płacić za błędy swoich rodziców. Dzieci powinny być chronione oraz kochane, bardziej niż cokolwiek innego na świecie. Dziecko jest najpiękniejszym zjawiskiem, jaki może stworzyć człowiek. Dziecko to niewinne życie, które każdego dnia kocha swoich rodziców bezwarunkowo. Zadaniem rodziców jest odwzajemnić tą miłość z całą mocą. Dziecko, które zaczyna odkrywać świat oraz swoje otoczenie, jest szczęśliwe. Przebiega je dreszcz zachwytu nad każdą rzeczą, której dotkną. Oczywiście nie możemy pragnąć, żeby zawsze tak pozostało i zatrzymać czas. Mamy jednak możliwość stworzenia świata, który pozwoli im żyć w pokoju, miłości, poczuciu szacunku i życzliwości. Musimy chronić ich niewinność oraz zachwyt nad codziennością. Są rodziców owocem, rodziców skarbem. Misją rodziny jest uchronienie dzieci przed dorastaniem w nieszczęśliwej, chorobliwej atmosferze przepełnionej rywalizacją. Wraz z wydaniem na świat dziecka, rodzice otrzymują skarb. Nie ma zbyt wiele rzeczy w życiu, które mogłyby być piękniejsze lub ważniejsze.

                                                                       Barbara Mierzejewska

 

 

 

 

Dodaj komentarz