Konferencja – praca dla osób z niepełnosprawnościami. Obowiązek prawny i moralny.
Dlaczego ta konferencja będzie szczególna. Dotyczy ona wyjątkowo trudnych spraw, o których się mówi a bardzo rzadko wprowadza w czyn.Problem pracy dla osób z niepełnosprawnościami nie może być rozpatrywany z perspektywy finansowej, ale należy brać pod uwagę kontekst społeczny. Każdy przypadek osoby z niepełnosprawnościami jest inny i wymaga innego przygotowania miejsca pracy. Poprzez miejsce pracy należy rozumieć nie tylko miejsce pracy, jego przystosowanie do możliwości osoby ubiegającej się o nią, ale i ludzi wśród, których ta osoba się znajdzie. Praca dla wielu to wypełnienie czasu, sensu życia, często jedyna możliwość bycia z innymi, nawiązywania kontaktów społecznych. To droga do samorealizacji i samospełnienia. To poprawa samooceny i poczucia własnej wartości. Szczególną grupą są osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym i to im będzie poświęcona znaczna część konferencji. Część niewielka co prawda znalazła już swoje miejsce pracy. Zostały one stworzone przez ludzi o wspaniałych sercach. Okazuje się, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną wspaniale odnajdują się w środowisku pracy.
“Nie wolno zostawiać świata takim, jakim jest”Janusz Korczak
Zgodnie z obowiązującymi normami, każdy człowiek ma prawo do pracy, a obowiązkiem władz jest jej zapewnienie. Jest to obowiązek nie tylko prawny, ale i moralny. O tym mówił autorytet moralny świata Jan Paweł II ( Laborem exercens Osoba upośledzona a praca Jan Paweł II 14 września 1981) „W ostatnich czasach wspólnoty narodowe i organizacje międzynarodowe zwróciły uwagę na inny jeszcze, o rozległych powiązaniach, problem związany z pracą: na problem osób upośledzonych. One również w pełni są podmiotami ludzkimi z należnymi im wrodzonymi, świętymi i nienaruszalnymi prawami, które mimo ograniczeń i cierpień wpisanych w ich ciało i władze, stanowią jednak o szczególnym znaczeniu godności i wielkości człowieka. Osoba przeto w jakiś sposób „upośledzona”, będąc podmiotem ze wszystkimi jego prawami, winna mieć ułatwiony dostęp do uczestnictwa w życiu społeczeństwa we wszystkich wymiarach i na wszystkich poziomach, odpowiednio do swych możliwości. Osoba upośledzona jest jednym z nas i w pełni uczestniczy w naszym człowieczeństwie. Byłoby rzeczą w najwyższym stopniu niegodną człowieka i zaprzeczeniem wspólnego człowieczeństwa, gdyby dopuszczało się do życia społecznego, a więc także do pracy, tylko osoby pełnosprawne, gdyż w ten sposób popadałoby się w niebezpieczną formę dyskryminacji słabych i chorych ze strony silnych i zdrowych. Praca w znaczeniu przedmiotowym także w takich okolicznościach musi być podporządkowana godności człowieka, podmiotowi pracy, a nie korzyści ekonomicznej.”Inny wielki autorytet moralny, Janusz Korczak mówił: “NIE WOLNO ZOSTAWIAĆ ŚWIATA TAKIM, JAKIM JEST”. Należy go zmieniać, aby stawał się lepszy dla wszystkich ludzi. Konferencja jest próbą wniesienia takich zmian dla osób najsłabszych, potrzebujących pomocy i wsparcia całej społeczności. Przygotowanie miejsc pracy to pierwszy krok na drodze do samodzielności i samorealizacji.